Πρόλογος (158c5-159b): Ο Χαρμίδης δεν ξέρει αν είναι σώφρων - Πρώτο επεισόδιο (159b-161a): Πρώτος (?συχιότης τις) και δεύτερος (?περ α?δώς) ορισμός της σωφροσύνης και η ανασκευή της.
Στην πέμπτη διάλεξη προσεγγίζεται, μέσω της εκ του σύνεγγυς ανάγνωσης του αρχαίου κειμένου, η έννοια της σωφροσύνης. Αρχικά, παρουσιάζεται ο πρώτος ορισμός της έννοιας από τον Χαρμίδη. Ο Σωκράτης, όμως, αντικρούει τον Χαρμίδη, υποστηρίζοντας πως η ησυχία, με την έννοια της βραδύτητας, δεν μπορεί να θεωρηθεί στοιχείο της σωφροσύνης, γιατί στις ανθρώπινες ενέργειες μεγάλη σημασία έχει συχνά η ταχύτητα. Στη συνέχεια ο Χαρμίδης προσπαθεί να δώσει στη σωφροσύνη την έννοια της σεμνότητας, της αιδούς, διατυπώνοντας τον δεύτερο ορισμό της σωφροσύνης, ο οποίος επίσης ανασκευάζεται από τον Σωκράτη.
