Καππάτου Δέσποινα
Παράδειγμα «ανοικτού» εκπαιδευτικού λογισμικού
Χαρακτηριστικό παράδειγμα «ανοικτού» εκπαιδευτικού λογισμικού βρίσκεται στην παρακάτω ηλεκτρονική διεύθυνση: https://phet.colorado.edu/sims/html/molarity/latest/molarity_el.html αφού αποτελεί ένα περιβάλλον προσομοίωσης στο οποίο ο μαθητής καλείται να οικοδομήσει μόνος του την γνώση «δοκιμάζοντας» κάποιες ή όλες τις παραμέτρους που τους δίνει το λογισμικό, μία άποψη που στηρίζεται στον επικοδομισμό, και ένα γνώρισμα του ανοιχτού εκπαιδευτικού λογισμικού γενικότερα. Αφού, λοιπόν, η γνώση οικοδομείται από τον ίδιο τον μαθητή το ανοικτό εκπαιδευτικό λογισμικό «ενδιαφέρεται» για το πώς θα μάθουν τα παιδιά. Πάνω στο ερώτημα αυτό το παρόν λογισμικό «απαντά» μέσα από τον πειραματισμό και την ανακάλυψη από τα ίδια. Έτσι, ο μαθητής, μπορεί να πειραματιστεί ως προς την ποσότητα της διαλυμένης ουσίας, τον όγκο του διαλύματος και την ουσία προς διάλυση, για να οικοδομήσει/ανακαλύψει την γνώση σχετικά με την συγκέντρωση διαλύματος. Διαπιστώνεται, λοιπόν, πώς, στο παράδειγμα, το λογισμικό είναι αυτό που αλληλοεπιδρά κυρίως με τον μαθητή, αναλαμβάνοντας έτσι μέχρι έναν βαθμό τον ρόλο του δασκάλου, περιορίζοντας έτσι τον δικό του ρόλο σχετικά με αυτόν που έχει στην τάξη γεγονός που αποτελεί ένα επιπλέον γνώρισμα του «εκπαιδευτικού» λογισμικού. Έτσι, ο εκπαιδευτικός αναλαμβάνει έναν βοηθητικό ή συμβουλευτικό ρόλο αφού παρεμβαίνει, όχι καθ’ όλη την διάρκεια οικοδόμησης της γνώσης από τον μαθητή, παρά μόνο όταν η παρουσία του θεωρείται αναγκαία για να κατανοήσει ο μαθητής πώς να αλληλοεπιδράσει με το λογισμικό.
Παράδειγμα «κλειστού» εκπαιδευτικού λογισμικού
Χαρακτηριστικό παράδειγμα «κλειστού» εκπαιδευτικού λογισμικού βρίσκεται στην παρακάτω ηλεκτρονική διεύθυνση: https://www.multiplication.com/games/play/small-archer-multiplication και αυτό γιατί αποτελεί ένα λογισμικό εξάσκησης και πρακτικής το οποίο στοχεύει να εξασκηθούν οι μαθητές πάνω σε γνώσεις που έχουν μάθει. «Θεωρεί», λοιπόν, ότι η γνώση μεταδίδεται (από τον εκπαιδευτικό εδώ αλλά θα μπορούσε να μεταδοθεί και από το λογισμικό) μία άποψη που στηρίζεται στην θεωρία του συμπεριφορισμού όπως και ο σχεδιασμός των κλειστών εκπαιδευτικών λογισμικών γενικότερα. Ένα άλλο κοινό σημείο ανάμεσά στο λογισμικό που επέλεξα με τα κλειστού τύπου λογισμικά είναι η αξιολόγηση των απαντήσεων των μαθητών σε ερωτήσεις που αφορούν θέματα που έχουν διδαχτεί από τον εκπαιδευτικό καθώς και ο τύπος αυτών των ερωτήσεων. Πιο συγκεκριμένα, το λογισμικό περιλαμβάνει ερωτήσεις σωστού λάθους σχετικά με τον πολλαπλασιασμό με πέντε πιθανές απαντήσεις για κάθε ερώτηση μία εκ των οποίων είναι η σωστή. Αφού απαντήσουν τα παιδιά τις ερωτήσεις «βλέπουν» αν απάντησαν σωστά ή λανθασμένα. Αν απαντήσουν λάθος μπορούν να ξανά απαντήσουν την ερώτηση αυτή έως ότου επιλέξουν την σωστή. Πρόκειται, λοιπόν, για ένα καλό «κλειστό» εκπαιδευτικό λογισμικό. Φαίνεται, λοιπόν, ότι το συγκεκριμένο λογισμικό αναλαμβάνει την δουλειά του δασκάλου εν μέρει, δηλαδή μόνο στο σημείο της αξιολόγησης και όχι την παράδοση του μαθήματος, κάτι που είναι εφικτό στα κλειστά λογισμικά γενικότερα.
