Μάθημα : Ειδικά Θέματα Σύγχρονης Φιλοσοφίας IV: Η κριτική θεωρία της Σχολής της Φρανκφούρτης (2020-2021)
Κωδικός : PHIL1983
PHS_5069 - Μιχάλης Σκομβούλης
-
Θεματικές Ενότητες
-
Βασική ύλη του μαθήματος
-
Τρόπος Εξέτασης
-
Γενική Περιγραφή
-
1η Θεματική : Φιλοσοφικές προϋποθέσεις
-
2η Θεματική: Ο Λούκατς και η κριτική διαλεκτική
-
3η Θεματική: το επιστημολογικό και κοινωνικό πρόγραμμα της πρώτης γενιάς
-
4η Θεματική: Η Διαλεκτική του Διαφωτισμού και η απαισιόδοξη στροφή της κριτικής θεωρίας
-
5η Θεματική ενότητα: Η Αρνητική Διαλεκτική του Αντόρνο
-
6η Θεματική: Ο Μαρκούζε και η κριτική θεωρία
-
7η Θεματική Ενότητα: Η σύγχρονη γενιά (Χάμπερμας-Χόννετ)
-
8η Θεματική ενότητα
-
Βιβλία για εργασία
-
Οδηγίες για την πραγματοποίηση των εργασιών εξέτασης στο μάθημα Το θέμα της εργασίας συνίσταται στην κριτική σύνοψη ενός εκ των βιβλίων τα οποία έχουν αναρτηθεί ως «Βιβλία για εργασία»
-
Βασική ύλη του μαθήματος
4η Θεματική: Η Διαλεκτική του Διαφωτισμού και η απαισιόδοξη στροφή της κριτικής θεωρίας
Η Διαλεκτική του Διαφωτισμού και η απαισιόδοξη στροφή της κριτικής θεωρίας, η σημασία των πολιτικών εμπειριών του ναζισμού, αλλά και της αυταρχικής τροπικότητας των καθεστώτων του υπαρκτού σοσιαλισμού. Η υπεριστορικοποίηση της κριτικής του καπιταλισμού σε μια κριτική μιας διϊστορικής διαλεκτικής του διαφωτισμού και αναστροφής του σε κυριαρχία. Ανάλυση της λογικής της διαλεκτικής του διαφωτισμού και της αντιστροφής του διαφωτιστικού χειραφετητικού προτάγματος σε κυριαρχικό. Μία διαλεκτική που εκκινεί από την αρχαιοελληνική κοσμοεικόνα (μορφή του Οδυσσέα) και απολήγει στον σύγχρονο καπιταλισμό της πολιτισμικής βιομηχανίας και της μαζικής εξαπάτησης. Παρέκβαση για τον Νίτσε: Η σημασία της επιρροής του Νίτσε και της μη θετικής αρνητικότητας στο έργο του, η οικειοποίηση μιας τέτοιας στροφής από τους στοχαστές της σχολής της Φρανκφούρτης και οι πολιτικές συνέπειές της, η ριζική κριτική της μεταφυσικής και οι κίνδυνοι που προκύπτουν από αυτήν. Αναφορά στο ύστερο έργο του Χορκχάιμερ για την Έκλειψη του Λόγου, έμφαση στην κριτική του για την παρακμή της ατομικότητας και του ηθικοπρακτικού Λόγου.