Λογοτεχνία για Παιδιά Ι

Ενότητες

Γενικά-Εισαγωγικά Παραμύθι
Αφήγηση

Γενικά-Εννοιολογικά-Ιστορικά. Στοιχεία της αφήγησης, Είδη αφήγησης-Αφηγηματικοί τρόποι [Αφήγηση-Διάλογος («διήγησις»-«μίμησις»)], Αφηγηματικός χρόνος [ιστορικός, πραγματικός, αφηγηματικός (Εξωτερικός/εξωκειμενικός-Εσωτερικός/εσωκειμενικός), Οπτική Γωνία (Εσωτερική Οπτική Γωνία-Εξωτερική Οπτική Γωνία), Η διεύθυνση της φωνής. Η Αφήγηση στη σχολική τάξη-Η Αφήγηση στο Νηπιαγωγείο, Προετοιμασία για την αφήγηση/Πρακτικές κατά την αφήγηση, Δραστηριότητες μετά την Αφήγηση, Χαρακτηριστικά του Αφηγητή-Βασικές αρχές για μια επιτυχημένη αφήγηση μέσα στη σχολική τάξη.

Ενότητα 3 - Παρουσίαση
Ενότητα 3 - Σημειώσεις

Ενδεικτική Βιβλιογραφία:

  1. Cohn, D. Διαφανή πρόσωπα: Αφηγηματικοί τρόποι για την παρουσίαση της συνείδησης στη μυθοπλασία. Μτφρ. Δ. Μπεχλικούδη. Αθήνα: Παπαζήσης, 2001.
  2. Έκο, Ο. Έξι περιπλανήσεις στο δάσος της αφήγησης. Μτφρ. Α. Παπακωνσταντίνου. Αθήνα: Ελληνικά Γράμματα, 1996.
  3. Κουλουμπή-Παπαπετροπούλου, Κ. (επιμ.). Η τέχνη της αφήγησης. Αθήνα: Πατάκης, 1997.
  4. Ong, W. J. Προφορικότητα και εγγραμματοσύνη: Η εκτεχνολόγηση του λόγου. Μτφρ. Κ. Χατζηκυριάκου. Επιμ. Θ. Παραδέλλης. Ηράκλειο: Πανεπιστημιακές Εκδόσεις Κρήτης, 2005.
  5. Παπαλιού, Ν. (επιμ.). Άκου μια ιστορία: Η παραδοσιακή τέχνη της προφορικής αφήγησης και η αναβίωσή της στις μέρες μας. Μτφρ. Ν. Παπαλιού. Αθήνα: Ακρίτας, 1996.
  6. Πελασγός, Σ. Τα μυστικά του παραμυθά. Μαθητεία στην τέχνη της προφορικής λογοτεχνίας και αφήγησης. Αθήνα: Μεταίχ?ιο, 2008.
  7. Salmon, C. Storytelling: La machine ? fabriquer des histoires et ? formater les esprits. Paris: La D?couverte, 2007.
  8. Τσιλιμένη, Τ. (επιμ.). Αφήγηση και Εκπαίδευση: Εισαγωγή στην Τέχνη της Αφήγησης. Άρθρα και Μελετήματα. Βόλος: Εκδόσεις Εργαστηρίου Λόγου και Πολιτισμού Πανεπιστημίου Θεσσαλίας, 2007.
  9. Τσιλιμένη, Τ., & Γραίκος, Ν. (επιμ.). Αφήγηση και Π.Ε.: Κείμενα διημερίδας στο Κ.Π.Ε. Ανατ. Ολύμπου. (Συνδιοργανωτές: Εργαστήριο Λόγου & Πολιτισμού Πανεπιστημίου Θεσσαλίας, Όμιλος Φίλων Αφήγησης, ΚΠΕ Ανατ. Ολύμπου). Π. Παντελεήμονας Πιερίας: Έκδοση Κ.Π.Ε. Ανατ. Ολύμπου, 2007.  <http://users.sch.gr/organopoulos/bibliografia/afigisi_pe_kpe_an_olympou_2007.pdf>[Ημερομηνία πρόσβασης: 29/3/2015].
Ενότητα 3: Ερωτήσεις/ Δραστηριότητες/Προτάσεις για αναστοχασμό
  1. Παραδοσιακές ή σύγχρονες (εναλλακτικές) αφηγήσεις; Η θέση τους στο χώρο του Νηπιαγωγείου.
  2. Παραδοσιακοί ή σύγχρονοι τρόποι αφήγησης; Πλεονεκτήματα-μειονεκτήματα.
  3. Αφήγηση ιστοριών στην τάξη του Νηπιαγωγείου. Να αναφέρετε τρόπους ενεργητικής εμπλοκής/συμμετοχής των νηπίων κατά την αφηγηματική διαδικασία (π.χ. διακόπτουμε απότομα την αφήγηση και καλούμε τα παιδιά ?να μαντέψουν? την επόμενη λέξη ή τη συνέχεια της ιστορίας, κ.ά.).
  4. Να συγκροτήσετε δύο αφηγηματικές δραστηριότητες στο πλαίσιο ενός από τους Τομείς Ανάπτυξης των νηπίων ή μιας από τις γνωστικές περιοχές που συγκροτούν το Αναλυτικό Πρόγραμμα του Νηπιαγωγείου.
  5. Αφού κατανοήσουμε τους κώδικες της αφήγησης, τη λειτουργία και τη φύση των αφηγηματικών τρόπων και τεχνικών, γινόμαστε οι ίδιοι αφηγητές. Αφηγούμαστε παραμύθια/βιβλία των παιδικών μας χρόνων, φανταστικές ιστορίες που πλάθουμε μόνοι μας, καθημερινά περιστατικά, κ.ά.
  6. Μπορούν τα νήπια να γίνουν αφηγητές; Αφού εξοικειωθούν τα παιδιά με βασικές τεχνικές και τρόπους αφήγησης, αφηγούνται δικές τους ιστορίες/παραμύθια που τους έχουν αφηγηθεί ή βιβλία που τους έχουν διαβάσει/περιστατικά από την καθημερινότητά τους, κ.ά. (Μπορείτε να δοκιμάσετε την παραπάνω δραστηριότητα κατά τη διάρκεια/με την ευκαιρία μιας επαφής σας με νήπια, π.χ. στο πλαίσιο της Πρακτικής Άσκησής σας σε ένα Νηπιαγωγείο, κ.α.).