Παρουσίαση/Προβολή

(ΤΗΕ_WTH 026) -  Αντώνιος Βολανάκης

Περιγραφή Μαθήματος

Το μάθημα εστιάζει στη μορφολογία και την τυπολογία του θεατρικού οικοδομήματος και ειδικότερα την εξέλιξη της σκηνής σε σχέση με την πλατεία, των ηθοποιών με τους θεατές. Σύντομη Ιστορία Αρχιτεκτονικής Θεάτρου από την αρχαιότητα έως και τον 20ο αιώνα, και στην συνέχεια ανάπτυξη στα βασικά ρεύματα θεατρική αρχιτεκτονικής, σκηνογραφίας και ενδυματολογίας στον 20ό αιώνα. Ο αρχικός τόπος είναι το θέατρο. Προσπαθώντας όμως να προσδιορίσουμε τον όρο, όπως αυτός υφίσταται στον θεατρικό χώρο, ανακαλύπτουμε ότι η ατελείωτη διαδικασία διερώτησης καταλήγει και στον ορισμό του, μέσω κατασκευής εφήμερων αξιωμάτων ώστε να διατηρηθούν οι διαρκώς μεταβαλλόμενες ποιότητές του. Στο μάθημα ξετυλίγεται μια σειρά ερωτήσεων και ταυτόχρονα ξετυλίγει την έρευνα που έχουν πραγματοποιήσει επιστήμονες και καλλιτέχνες από διαφορετικά πεδία: Είναι το θέατρο το κτίριο; ένα μόνιμο κτίσμα το οποίο προκύπτει από σχεδιασμό και εφαρμογή ενός σχεδίου; ή είναι η σκηνή του θεάτρου; Η ιστορία του θεάτρου έχει καταγράψει πολλές διαφορετικές μορφές της σκηνής, η οποία έχει μεταλλαχθεί από τον χώρο της ορχήστρας, την ιταλική σκηνή, το Μαύρο Κουτί, τον Λευκό Κύβο. Επίσης, η απουσία ή παρουσία σκηνικών επί «σκηνής» είναι αποτέλεσμα σκηνογραφικής προσέγγισης: ο Brook στον Άδειο Χώρο περιγράφει με ποιητικό τρόπο την κενότητα του χώρου από σκηνικά. Η «σκηνή» μπορεί άραγε να είναι ο συγκεκριμένος τόπος, ο οποίος εγκολπώνεται την εμπειρία του θεατή από τη στιγμή που εισέρχεται στον χώρο, κατά τη θεωρία της τοποειδούς τέχνης αναπτύσσοντας τη σχέση αρχιτεκτονικής και επιτελεστικού σχεδιασμού, συνδυάζοντας ρηξικέλευθα τις παραστασιακές με τις εικαστικές τέχνες; Ή όπως ο Guy Debord υποστηρίζει, στην Κοινωνία του Θεάματος, το σκηνικό πεδίο είναι η ίδια η πόλη; Είναι η πόλη-σκηνή; Ή μήπως, η «σκηνή» είναι όλος ο κόσμος, όπως ο Ουίλιαμ Σαίξπηρ μας διαμήνυσε από τον 16ο αιώνα;

Ημερομηνία δημιουργίας

Δευτέρα, 17 Φεβρουαρίου 2025