Παρουσίαση/Προβολή

(PHIL2166) -  Χάρης Ταμπάκης

Περιγραφή Μαθήματος

Το μάθημα μελετά την εμφάνιση και την εξέλιξη του ελληνικού ποιητικού λόγου, από τα πρώτα σωζόμενα έργα μέχρι την εποχή της διάρρηξης των σχέσεών του με τον φιλοσοφικό λόγο. Ξεκινά ανιχνεύοντας την κοινή καταγωγή ποίησης και φιλοσοφίας, η οποία διαπιστώνεται στην προφορική ποίηση και δη στην επική παράδοση, όπως τη βλέπουμε να κατασταλάζει στα Ομηρικά έπη και να μετασχηματίζεται στη διδακτική ποίηση του Ησιόδου. Επισημαίνεται η ιδεολογική διαφοροποίηση που συντελείται με τους μεταγενέστερους λυρικούς ποιητές (όπως ο Αρχίλοχος και ο Σιμωνίδης) και στοχαστές (όπως ο Σόλων και ο Ξενοφάνης). Με την τραγική και την κωμική ποίηση επινοούνται νέες μορφές έκφρασης του ανθρώπινου πεπρωμένου και ξεκινά ένα νέο κεφάλαιο στην πορεία του πολιτισμού.

Ιδιαίτερα θα απασχολήσει η θεώρηση της ποιητικής τέχνης και της θέσης του ποιητή από τους φιλοσόφους της κλασικής εποχής. Ο διάλογος Ἴων του Πλάτωνος αποτελεί την πρώτη συστηματική κριτική στην τέχνη και δη στην ποιητική, ενώ στην Πολιτεία εξετάζεται εκ νέου το ζήτημα της ποίησης στο πλαίσιο του γενικότερου προβληματισμού για την ορθή παιδεία. Η πραγματεία περί Ποιητικής του Αριστοτέλη φαίνεται να αποκαθιστά τη λειτουργία της τέχνης εντός του πλαισίου της πόλεως και σε συνάρτηση με την ανθρωπολογική διάσταση.

Στην προμετωπίδα του μαθήματος ο πίνακας Σαπφώ (1877) του Κάρολου Μένγκιν (Charles Mengin, 1853-1933). Η λυρική ποιήτρια εικονίζεται μελαγχολική, στο θυμικό ύφος της ρομαντικής παράδοσης.

Ημερομηνία δημιουργίας

Δευτέρα, 17 Απριλίου 2023