Ερμηνευτική-Φαινομενολογία (Ε.Ε. 2011-2012)

Εισαγωγή: ιστορική επισκόπηση της ερμηνευτικής παράδοσης από την αρχαιότητα έως τον 18^ο αι., εννοιολογικές διευκρινίσεις.

W. Dilthey: συστηματική ερμηνευτική, ορισμός των όρων ?κατανόηση? και ?ερμηνεία? (Wilhelm Dilthey, Η γένεση της ερμηνευτικής).

W. Dilthey: η ατομικότητα της πνευματικής ζωής, η εξωτερίκευση της εσωτερικής εμπειρίας, F. Schleiermacher: διεύρυνση της ερμηνευτικής (Wilhelm Dilthey, Η γένεση της ερμηνευτικής, και Αικ. Καλέρη, ?Η θεμελίωση της σύγχρονης ερμηνευτικής από τον Φρήντριχ Σλάιερμαχερ?).

F. Schleiermacher: υπερβατολογική θεμελίωση του κατανοείν, το κατανοείν και η η ιστορικότητα, η γλώσσα και η ομιλία ως συνθετικές λειτουργίες (Αικ. Καλέρη, ?Η θεμελίωση της σύγχρονης ερμηνευτικής από τον Φρήντριχ Σλάιερμαχερ?).

F. Schleiermacher: η ερμηνεία ως επιστημονική μέθοδος στις ανθρωπιστικές επιστήμες, ο ερμηνευτικός κύκλος, η μη-αποδειξιμότητα και η απειρότητα της ερμηνείας (Αικ. Καλέρη, ?Η θεμελίωση της σύγχρονης ερμηνευτικής από τον Φρήντριχ Σλάιερμαχερ?).

W. Dilthey: υπέρβαση της κριτικής φιλοσοφίας του Kant, προς μια κριτική του ιστορικού λόγου, οι εξατομικευμένες εκφράσεις ζωής, η έννοια της ιστορικότητας (Wilhelm Dilthey, ?Προχώρημα πέρα απ?τον Καντ?, και ?Η κατανόηση άλλων προσώπων και των εκφάνσεων της ζωής τους?).

W. Dilthey: θεμελίωση των επιστημών του ανθρώπου και του πνεύματος, βίωση και βίωμα, ψυχολογιστική έναντι ερμηνευτικής προσέγγισης (Αικ. Καλέρη, ?Η κατανόηση ως θεμελιώδης μεθοδολογική αρχή των ανθρωπιστικών επιστημών στον Βίλχελμ Ντίλταϊ?)

W. Dilthey: στοιχειώδεις και ανώτερες μορφές κατανόησης, οι κατηγορίες του βίου (Αικ. Καλέρη, ?Η κατανόηση ως θεμελιώδης μεθοδολογική αρχή των ανθρωπιστικών επιστημών στον Βίλχελμ Ντίλταϊ?). E. Husserl: εισαγωγή στη φαινομενολογία.

E. Husserl: η σχέση του Husserl με τους Descartes και Kant, η φαινομενολογία ως διερεύνηση των ουσιακών δομών της συνείδησης, η αποβλεπτικότητα (Robert Sokolowski, Εισαγωγή στην φαινομενολογία).

E. Husserl: η εποχή και η φαινομενολογική αναγωγή, η διάκριση μεταξύ φυσικής και φαινομενολογικής στάσης, το υπερβατολογικό εγώ (R. Sokolowski, Εισαγωγή στην φαινομενολογία, Τ. Πεντζοπούλου-Βαλαλά, Εισαγωγή στον Husserl).

E. Husserl: η καθαρή πρωταρχική εμπειρία, η αποδεικτικότητα και η ενάργεια, το εμπειρικό και το υπερβατολογικό εγώ, νόηση και νόημα (Robert Sokolowski, Εισαγωγή στην φαινομενολογία).

E. Husserl: ο έμψυχος οργανισμός και το φυσικό σώμα, η φαινομενολογική ανάλυση της διυποκειμενικότητας, η αναλογική κατάληψη (E. Husserl, Καρτεσιανοί Στοχασμοί, Τ. Πεντζοπούλου-Βαλαλά, Εισαγωγή στον Husserl).

E. Husserl: ο κόσμος της ζωής, σύντομη αναφορά στους Hans-Georg Gadamer και Martin Heidegger, επανάληψη και επισκόπηση της εξεταστέας ύλης.