Ελληνιστική Ποίηση (2023) (PHL_Α804)

Σκοπός του μαθήματος είναι η μελέτη και η εξέταση του τομέα εκείνου της γραμματείας που αναπτύχθηκε και καλλιεργήθηκε περισσότερο από οποιονδήποτε άλλο στην ελληνιστική περίοδο, της ποίησης. Η ποιητική παραγωγή της εποχής υφίσταται μεταλλαγές σε σχέση με το ομηρικό και το ησιόδειο έπος ή τις επινίκιες ωδές του Πινδάρου: το συλλογικό βίωμα παραδίδει τη θέση του στην ιδιωτική απόλαυση του ποιητικού έργου, και η δημοσία εκτέλεση συχνά παραμερίζεται για χάρη της εξατομικευμένης ανάγνωσης. Ως εκ τούτου, την αρχαϊκή απλότητα αντικαθιστούν η υψηλή εκζήτηση και η λογιοσύνη, στοιχεία που επιφέρουν σημαντικές, «μοντερνιστικές» τομές στη συγγραφική δραστηριότητα. Γενέτειρα και μητρόπολη, άλλωστε, της ελληνιστικής ποίησης υπήρξε η Αλεξάνδρεια με το φημισμένο Μουσείο και τη Βιβλιοθήκη της – τα σπουδαιότερα πνευματικά κέντρα της νέας εποχής.