Γραμματεία Υστέρας Αρχαιότητος
Νικόλαος Χαραλαμπόπουλος
Η Γραματεία Υστέρας Αρχαιότητος πραγματεύεται την ελληνική λογοτεχνική παραγωγή από τον 3ο έως και τον 6ο αιώνα μ.Χ. Προηγείται μία σύντομη εισαγωγή στα βασικά χαρακτηριστικά των παλαιών και νέων γραμματειακών ειδών (ιστορία και ποίηση θύραθεν και εκλησιαστικές, ομιλίες, βίοι αγίων, κάτοπτρα ηγεμόνων). Ακολουθεί η ανάγνωση και σχολιαμός του βασικού κειμένου αναφοράς, του φιλοσοφικού διαλόγου Θεοφράστου του Αινείου Γάζης. Στο έργο ο Ευξίθεος αποπειράται να αποδείξη την φιλοσοφική ανωτερότητα του χριστιανικού κοσμοειδώλου έναντι του αντιστοίχου του υστέρου πλατωνισμού. Η επιλογή του Αινείου να συντάξη έναν διάλογο κατά τα πλατωνικά πρότυπα και να απυεθυνθή σε όλο το φάσμα των μορφωμένων αναγνωστών δηλώνει συγχρόνως και τη συνέχεια και την ωδίνουσα ανανοηματοδότηση της ταυτότητος του πρωτοβυζαντινού ελληνισμού κατά το τέλος του 5ου αιώνος. Η σύζευξη του παλαιού με το νέο, όπως πραγματώνετιαι στη διαλεκτική πλατωνικής μορφής και χροιστιανικού περιεχομένου, καθιστά τον διαλόγο αυτόν εμβληματικό για την εν λόγω περίοδο κείμενο.
ΛιγότεραΗ Γραματεία Υστέρας Αρχαιότητος πραγματεύεται την ελληνική λογοτεχνική παραγωγή από τον 3ο έως και τον 6ο αιώνα μ.Χ. Προηγείται μία σύντομη εισαγωγή στα βασικά χαρακτηριστικά των παλαιών και νέων γραμματειακών ειδών (ιστορία και ποίηση θύραθεν και εκλησιαστικές, ομιλίες, βίοι αγίων, κάτοπτρα ηγεμόνων). Ακολουθεί η ανάγνωση και σχολιαμός του βασικού κειμένου αναφοράς, του φιλοσοφικού διαλόγου Θεοφράστου του Αινείου Γάζης. Στο έργο ο Ευξίθεος αποπειράται να αποδείξη την φιλοσοφική ανωτερότητα του χριστιανικού κοσμοειδώλου έναντι του αντιστοίχου του υστέρου πλατωνισμού. Η επιλογή του Αινείου να συντάξη έναν διάλογο κατά τα πλατωνικά πρότυπα και να απυεθυνθή σε όλο το φάσμα των μορφωμένων αναγνωστών δηλώνει συγχρόνως και τη συνέχεια και την ωδίνουσα ανανοηματοδότηση της ταυτότητος του πρωτοβυζαντινού ελληνισμού κατά το τέλος του 5ου αιώνος. Η σύζευξη του παλαιού με το νέο, όπως πραγματώνετιαι στη διαλεκτική πλατωνικής μορφής και χροιστιανικού περιεχομένου, καθιστά τον διαλόγο αυτόν εμβλημα
Η Γραματεία Υστέρας Αρχαιότητος πραγματεύεται την ελληνική λογοτεχνική παραγωγή από τον 3ο έως και τον 6ο αιώνα μ.Χ. Προηγείται μία σύντομη εισαγωγή στα βασικά χαρακτηριστικά των παλαιών και νέων γραμματειακών ειδών (ιστορία και ποίηση θύραθεν και εκλησιαστικές, ομιλίες, βίοι αγίων, κάτοπτρα ηγεμόνων). Ακολουθεί η ανάγνωση και σχολιαμός του βασικού κειμένου αναφοράς, του φιλοσοφικού διαλόγου Θεοφράστου του Αινείου Γάζης. Στο έργο ο Ευξίθεος αποπειράται να αποδείξη την φιλοσοφική ανωτερότητα του χριστιανικού κοσμοειδώλου έναντι του αντιστοίχου του υστέρου πλατωνισμού. Η επιλογή του Αινείου να συντάξη έναν διάλογο κατά τα πλατωνικά πρότυπα και να απυεθυνθή σε όλο το φάσμα των μορφωμένων αναγνωστών δηλώνει συγχρόνως και τη συνέχεια και την ωδίνουσα ανανοηματοδότηση της ταυτότητος του πρωτοβυζαντινού ελληνισμού κατά το τέλος του 5ου αιώνος. Η σύζευξη του παλαιού με το νέο, όπως πραγματώνετιαι στη διαλεκτική πλατωνικής μορφής και χροιστιανικού περιεχομένου, καθιστά τον διαλόγο αυτόν εμβλημα