Μετάβαση από την κριτική θεωρία στην επέκταση των μοτίβων και των προβληματικών της στη δεύτερη γενιά της σχολής που δημιουργείται μετά τα ριζοσπαστικά κινήματα της δεκαετίας του ?60, ιδιαίτερα μετά το Μάη του 68, αποδίδοντας έμφαση στο έργο του Γ. Χάμπερμας. Σύντομη εξέταση έργου Γάλλων στοχαστών με τους οποίους έρχεται σε διάλογο ο Χάμπερμας (Φουκώ, Ντεριντά, Καστοριάδης). Ο τρόπος με τον οποίο διαμορφώνεται σε αρχικό επίπεδο η χαμπερμασιανή θεώρηση της πρακτικής επικοινωνιακής ορθολογικότητας στα κείμενα της περιόδου 1965-1975. Η μετέπειτα συστηματοποίηση εκ μέρους του Χάμπερμας της κανονιστικής διάστασης της θεωρίας του επικοινωνιακού πράττειν (ο διάλογος με τις παραδόσεις της πρακτικής και κοινωνικής φιλοσοφίας και η γλωσσολογική στροφή προς την αναλυτική παράδοση). Ο δυϊσμός μεταξύ συστήματος και βιόκοσμου και ο αντίκτυπός του στη θεωρία του Χάμπερμας για τη δημοκρατία στο σύγχρονο κόσμο. Εξέταση της οπτικής για την κοινωνία πολιτών, το σύστημα δικαιωμάτων και την πολιτική πράξη. Αναφορά στην περαιτέρω εμβάθυνση της διϋποκειμενικής στροφής της σχολής στο σύγχρονο έργο του Άξελ Χόννετ: Η επαναφορά της έννοιας της εργασίας, η επανοικειοποίηση του Χέγκελ και τα ηθικοπρακτικά ερωτήματα που προκύπτουν από την διϋποκειμενικά συγκροτούμενη έννοια της αναγνώρισης. Η επανάγνωση του Χόννετ για τα κλασσικά διαλεκτικά μοτίβα της πραγμοποίησης και της κριτικής της εγελιανής φιλοσοφίας του δικαίου
7η Θεματική Ενότητα: Η σύγχρονη γενιά (Χάμπερμας-Χόννετ)
