Ο Wallas το 1925 κατέγραψε τα μη–γραμμικά στάδια της δημιουργικής διαδικασίας. Έχω συμπεριλάβει το αρχικό στάδιο της φαντασίας (ΦΕΕΕΑ):
- Φαντασία: Στο στάδιο αυτό γίνεται η κατάρριψη των ορίων σε μια κατάσταση ή ένα πρόβλημα με ιδεολογική προσέγγιση των δυνατοτήτων για το τι θα μπορούσε να συμβεί υποθετικά.
- Έρευνα: Στο στάδιο αυτό της προπαρασκευής και έρευνας γίνεται διερεύνηση της προβληματικής κατάστασης με έρευνα για απαντήσεις στο πώς, τι, ποιος, πότε, γιατί του προβλήματος.
- Επώαση: Στο στάδιο αυτό παρατηρείται απουσία δραστηριότητας καθώς οι πληροφορίες ελλοχεύουν εν δυνάμει τόσο στο προ–συνειδητό επίπεδο όσο και στο ασυνείδητο. Συμβαίνει μια ασύνειδη εσωτερική διαδικασία σε στιγμές που το άτομο χαλαρώνει, βλέποντας τηλεόραση, διαβάζοντας ένα βιβλίο, κάνοντας έναν περίπατο, ακόμα κι όταν κοιμάται.
- Εύρηκα!: Στο στάδιο αυτό της έμπνευσης, η διορατικότητα έρχεται στην επιφάνεια του συνειδητού στιγμιαία γνωστή με τη φράση «Εύρηκα» του Αρχιμήδη. Η αναγνώριση αυτή συνοδεύεται με ευφορία και ενθουσιασμό.
- Αξιολόγηση: Στο στάδιο αυτό γίνεται αξιολόγηση και επιλογή από τις προηγούμενες νέες ιδέες με στόχο τον έλεγχο της εγκυρότητας, της λειτουργικότητας και της χρησιμότητάς τους, ώστε να βρεθεί ο κατάλληλος τρόπος διατύπωσής της για την εφαρμογή και υλοποίηση της πιο κατάλληλης.
Ο δημιουργικός ηγέτης, γνωρίζοντας τη διαδικασία της δημιουργικής σκέψης και τα στάδια, μπορεί να τα ελέγξει και να τα κατευθύνει ανάλογα με την παραγωγή της συγκεκριμένης ιδέας που χρειάζεται τη δεδομένη στιγμή. Η δημιουργικότητα είναι η διαδικασία που οδηγεί στις νέες ιδέες. Ο Repucci (1960) μελέτησε 60 ορισμούς για τη δημιουργικότητα και τους χώρισε σε 6 μεγάλες κατηγορίες:
– Η Gestalt ή η αντίληψη που σχετίζεται με νέες συνθέσεις διαφορετικών ιδεών
– Ένα τελικό προϊόν ως καινοτομία
– Αισθητική ή εκφραστική, όπως η καλλιτεχνική αυτο–έκφραση
– Ψυχαναλυτική ή δυναμική, που σχετίζεται με την αυτο–ρυθμιζόμενη προσωπική εξέλιξη
– Σκέψη και Λύση, που σχετίζονται με την ίδια τη διαδικασία της σκέψης
– Άλλη, που έχει σχέση με οποιοδήποτε άλλο ορισμό που δεν μπορεί να ταξινομηθεί
Ο Rhodes (1961) ενδεχομένως να βασίστηκε και να επέκτεινε την εργασία του Repucci μελετώντας 40 ορισμούς της δημιουργικότητας ως τα «4Π της δημιουργικότητας» (στα αγγλικά είναι 4P: Person, Process, Product, Press):
- Πρόσωπο: τα χαρακτηριστικά του προσώπου/ων που δημιουργεί
- Πορεία: οι συνιστώσες της δημιουργικής δραστηριότητας ως διαδικασίας
- Προϊόν: το αποτέλεσμα/τα της δημιουργικής διαδικασίας
- Πίεση: οι ιδιότητες του περιβάλλοντος στο οποίο το δημιουργικό άτομο/α πράξεις που είτε γαλουχήσει ή καταπνίγουν τη δημιουργικότητα.
Η δημιουργικότητα έτσι οδηγεί στην αλλαγή ενός συστήματος με την ενσωμάτωση της καινοτομίας στην αντίστοιχη κουλτούρα.