ΣΧΕΔΙΑΓΡΑΜΜΑ
- Τετάρτη, 27 Μαρτίου 2024 - 1:55 μ.μ. -

PHS_5035 Ειδικά Θέματα Σύγχρονης Φιλοσοφίας ΙΙΙ

ΣΥΓΧΡΟΝΕΣ ΠΟΛΙΤΙΚΕΣ ΘΕΩΡΙΕΣ

Το μάθημα θα εξετάσει σύγχρονες πολιτικές θεωρίες με αναφορά σε βασικούς αντιπροσώπους τους στην ιστορία της πολιτικής σκέψης. Θα αναδείξει σύγχρονες πολιτικές έννοιες και θεωρίες περί πολιτικής και κοινωνικοοικονομικών μοντέλων που φιλοδοξούν να αναθεωρήσουν κλασικές έννοιες της πολιτικής φιλοσοφίας. Η διδασκαλία του μαθήματος θα αξιοποιήσει ένα μείγμα πρωτογενών και δευτερογενών πηγών με σκοπό την πρακτική εξάσκηση των φοιτητών/τριών στην ανάγνωση και ερμηνεία των φιλοσοφικών κειμένων.

1η βδομάδα: Βασικές αρχές της θεωρίας του φιλελευθερισμού (Χόμπς, Λοκ, Σμιθ).

2η βδομάδα: Η φιλελεύθερη εκδοχή του ωφελιμισμού (Μπένθαμ, Μιλ).

3η βδομάδα: Ο εξισωτικός φιλελευθερισμός του Ρωλς. Η διάκριση περί ορθού και αγαθού.

4η βδομάδα: Η κριτική του κοινοτισμού στον φιλελευθερισμό (Σάντελ).

5η βδομάδα: Η φιλελεύθερη εκδοχή του ελευθερισμού και η θεωρία του ελάχιστου κράτους (Νόζικ, Χάγιεκ).

6η βδομάδα: Κλασσικός μαρξισμός (Μαρξ).

7η βδομάδα: Σχολή της Φρανκφούρτης (Αντόρνο, Χορκχάιμερ, Μαρκούζε, Χάμπερμας).

8η βδομάδα: Αυτόνομος μαρξισμός, φεμινισμός (Χάρντ και Νέγκρι, Ντάιερ Γουίδερφορντ, Ντε Άντζελις, Φεντερίτσι, Καστοριάδης).

9η βδομάδα: Βασικές αρχές του μεταμοντερνισμού, αποδόμηση, εξουσία και κυβερνησιμότητα (Ντεριντά, Λυοτάρ, Φουκώ).

10η βδομάδα: Μεταμαρξισμός και η διάκριση μεταξύ πολιτικής και πολιτικού (Καστοριάδης, Λακλάου και Μουφ).

11η βδομάδα: Το πολιτικό ως αγώνας-σύγκρουση και ως διαβούλευση, αγωνιστική εναντίον διαβουλευτικής δημοκρατίας (Καστοριάδης, Μουφ).

12η βδομάδα: Η οικονομία των Κοινών και το μοντέλο του ανοικτού συνεργατισμού (Όστρομ, Μπένκλερ, Κωστάκης, Κιουπκιολής).

13η βδομάδα Ανασκόπηση του μαθήματος

Σκοποί του μαθήματος

  1. Η εξοικείωση με σύγχρονα πολιτικά ρεύματα και θεωρητικά μοντέλα. Η βασική κατανόηση των κύριων ιδεών και της συμβολής των πιο σημαντικών φιλοσόφων και στοχαστών στην ιστορία της πολιτικής θεωρίας.
  2. Η ικανότητα τοποθέτησης της πολιτικής σκέψης στο ιστορικό πλαίσιο δημιουργίας της.
  3. Η κατανόηση της μεθοδολογίας της πολιτικής φιλοσοφίας (κανονιστική πολιτική σκέψη, εννοιολογική ανάλυση, λογική/αναλυτική επιχειρηματολογία).
  4. Η ικανότητα σύνδεσης της κανονιστικής πολιτικής σκέψης με την εμπειρική πολιτική επιστήμη.
  5. Η προαγωγή της ελεύθερης, δημιουργικής και κριτικής σκέψης. 
  6. Η πρακτική γνώση της συγγραφής μιας επιστημονικής εργασίας.

Βιβλιογραφία

  1. Swift, A. 2015. Πολιτική φιλοσοφία. Εισαγωγικός οδηγός για φοιτητές και πολιτικούς. Αθήνα: Εκδόσεις Οκτώ.
  2. Steven Best and Douglas Kellner. 1991. Postmodern Theory, Critical Interrogations. The Macmillan Press. London.
  3. Κιτρομηλίδης, Π. 2023. Νεότερη πολιτική φιλοσοφία. Νομική βιβλιοθήκη.
  4. Freeden, M. 2001. Φιλελευθερισμός, μια πολύ σύντομη εισαγωγή. Πανεπιστημιακές Εκδόσεις Κρήτης.
  5. Howarth, D. 2008. Η έννοια του λόγου. Πολύτροπον.
  6. Παπαδημητρόπουλος, Β. 2020. The Commons: Economic Alternatives in the Digital Age, UK: Westminster University Press.
  7. Ψυχοπαίδης, Κ. Εισαγωγή στην Πολιτική Επιστήμη. Ποταμός.
  8. Καστοριάδης, Κ. 2010. Η Φαντασιακή Θέσμιση της Κοινωνίας. Κέδρος.
  9. Λακλάου Ε. και Μουφ Σ.  2014. Ηγεμονία και Σοσιαλιστική Στρατηγική. Επέκεινα. 

Μεθοδολογία

  1. Σημειώσεις
  2. Διαφάνειες 
  3. Βιβλίο
  4. Χρήση πηγών από το διαδίκτυο κατά την παράδοση 
  5. Συμμετοχική διδασκαλία