Επισυνάπτω εδώ και ένα link με μια όμορφη ανάγνωση του Κύκνου (θα το ακούσουμε και μαζί):
https://www.openbook.gr/o-kyknos/#:~:text=%C2%AB%CE%9F%20%E2%80%9C%CE%9A%CF%8D%CE%BA%CE%BD%CE%BF%CF%82%E2%80%9D%20%CE%B5%CE%AF%CE%BD%CE%B1%CE%B9%20%CF%84%CE%BF%20%CF%80%CE%BF%CE%AF%CE%B7%CE%BC%CE%B1%20%CF%84%CE%B7%CF%82%20%CE%B5%CE%BE%CE%BF%CF%81%CE%AF%CE%B1%CF%82%20%CE%BA%CE%B1%CE%B9,%CE%B4%CE%AF%CE%BD%CE%BF%CF%85%CE%BD%20%CF%83%CF%84%CE%B7%20%CF%83%CF%8D%CE%BD%CE%B8%CE%B5%CF%83%CE%B7%20%CE%B2%CE%AC%CE%B8%CE%BF%CF%82%20%CE%BD%CE%BF%CE%AE%CE%BC%CE%B1%CF%84%CE%BF%CF%82%20%CE%BA%CE%B9%20%CE%B5%CF%85%CE%B3%CE%AD%CE%BD%CE%B5%CE%B9%CE%B1%20%CE%BA%CE%BB%CE%B1%CF%83%CE%B9%CE%BA%CE%AE.
Ο Μπωντλαίρ έχει ένα ωραίο στίχο κάπου, απευθυνόμενος στον κύκνο ως 'γελοίο και υπέροχο' πλάσμα μαζί. Και είναι εξαιρετικά πιθανό, όπως σας είπα, ότι ένα από τα μοντέλα του είναι η ανολοκλήρωτη, γκροτέσκα μεταμόρφωση στην τρίτη στροφή του 2.20 του Ορατίου. Ακούστε το ποίημα και θα το συζητήσουμε.
Το επεισόδιο του Ίκαρου και του Δαίδαλου στον Οβίδιο θα σας το φέρω εγώ και θα το δούμε μαζί.
Καλό βράδυ,
γ.κ.
