Πολιτικές Διά Βίου Μάθησης 2024-25 _ [ESW 220 και PED 113] - Τμήμα Α και Β
Άγγελος Καβασακάλης
Στο παρόν μάθημα θα επικεντρωθούμε στην ανάλυση δημιουργίας και εφαρμογής πολιτικών δια βίου μάθησης στον ευρωπαϊκό χώρο. Αυτές οι πολιτικές αντανακλούν τις αλλαγές στην τεχνολογία, στην πληροφορία και στις δομές παραγωγής και απασχόλησης που εξελίσσονται κυρίως από το τελευταίο τέταρτο του 20ου αιώνα και οδηγούν (σύμφωνα με πολλούς) σε μία νέα «επανάσταση» ίσως εφάμιλλης σημασίας με αυτήν της βιομηχανικής επανάστασης και στην έλευση αυτού που ονομάζεται κοινωνία της γνώσης.
Τη νέα εποχή, η τάση για ανάπτυξη μόνιμης μισθωτής πλήρους απασχόλησης εργασίας δείχνει να ανατρέπεται. Υπάρχουν εξελίξεις στην κατεύθυνση της ελαστικότητας και της ευελιξίας της εργασίας, αλλά και στην κατεύθυνση κινητικότητας των ίδιων των επιχειρήσεων από χώρα σε χώρα και από ήπειρο σε ήπειρο. Ως αποτέλεσμα έχουμε αύξηση της αυτονομίας στην οργάνωση της δραστηριότητας από τον εργαζόμενο, αλλά με ταυτόχρονη μείωση της αντίληψης του γενικού πλαισίου της δραστηριότητας αυτής. Έτσι, αφενός ενισχύεται σημαντικά ο ρόλος του ατόμου στην παραγωγική διαδικασία, αφετέρου ο εργαζόμενος καθίσταται πιο ευάλωτος στις όποιες αλλαγές στο χώρο εργασίας. Η Κοινωνία της γνώσης και το φαινόμενο της παγκοσμιοποίησης απαιτεί τον ανεξάρτητο, υψηλής ειδίκευσης, και καλά δικτυωμένο εργαζόμενο. Ταυτόχρονα η διεθνοποίηση της οικονομίας και της παραγωγής απαιτεί τις τηλεμεταφορές και δημιουργεί συνθήκες ελεύθερης κυκλοφορίας κεφαλαίων, αγαθών και υπηρεσιών σε βαθμό πρωτόγνωρο.
Εντός αυτού του ευρύτερου πλαισίου το συγκεκριμένο μάθημα θέτει ως στόχο οι φοιτήτριες-τές αρχικώς να κατανοήσουν την ιστορική εξέλιξη στη δημιουργία των εκπαιδευτικών συστημάτων και της δημιουργίας του πεδίου της εκπαιδευτικής πολιτικής και του χώρου της δια βίου μάθησης. Επίσης θέτει ως στόχο να γνωρίσουν τα βασικά θέματα που σχετίζονται με την παραγωγή και εφαρμογή ευρωπαϊκών εκπαιδευτικών πολιτικών στην εποχή της δια βίου μάθησης.
Σε αυτό το πλαίσιο θα κατανοήσουν τις συνθήκες και τον τρόπο δράσης των διεθνών οργανισμών στον ευρωπαϊκό χώρο μετά τον ΒΠΠ και κυρίως στο τελευταίο τέταρτο του 20ου αιώνα. Ειδικότερα οι φοιτήτριες-τές θα υποστηριχθούν ώστε να μπορέσουν με την ολοκλήρωση του μαθήματος να κατανοήσουν τη σχέση και την αλληλεπίδραση μεταξύ του υπερεθνικού, του εθνικού και του ενδο-εθνικού επιπέδου (του επιπέδου εντός των εκπαιδευτικών θεσμών) κατά τη δημιουργία, μεταφορά και εφαρμογή πολιτικών δια βίου μάθησης. Θα υποστηριχθούν ώστε αφού γνωρίσουν τις ελληνικές εκπαιδευτικές πολιτικές και πολιτικές δια βίου μάθησης να τις συσχετίσουν με τις αντίστοιχες ευρωπαϊκές πολιτικές. Να κατανοήσουν τους τρόπους αλληλεπίδρασης μεταξύ των επιπέδων, τις συγκλίσεις αλλά και τις προκλήσεις που δημιουργούνται. Τέλος θα είναι σε θέση να κατανοήσουν τον τρόπο σχεδιασμού, δημιουργίας και εικονικής εφαρμογής ενός project στο χώρο της δια βίου μάθησης.
Το περιεχόμενο του μαθήματος «Πολιτικές δια βίου μάθησης» διαρθρώνεται σε τρεις ενότητες. Συγκεκριμένα:
Ενότητα 1
Δημιουργία εκπαιδευτικών συστημάτων και το επιστημονικό πεδίο «Εκπαιδευτική Πολιτική». Είδη μάθησης και σύγχρονα ζητήματα στην εποχή της δια βίου μάθησης
Ενότητα 2
Διεθνείς οργανισμοί - παγκοσμιοποίηση, κοινωνία της γνώσης και η συγκρότηση του γνωστικού αντικειμένου «πολιτικές δια βίου μάθησης»
Ενότητα 3
Εξέλιξη πολιτικών σε διεθνές (ευρωπαϊκό) και εθνικό επίπεδο στο χώρο της δια βίου μάθησης.
ΛιγότεραΣτο παρόν μάθημα θα επικεντρωθούμε στην ανάλυση δημιουργίας και εφαρμογής πολιτικών δια βίου μάθησης στον ευρωπαϊκό χώρο. Αυτές οι πολιτικές αντανακλούν τις αλλαγές στην τεχνολογία, στην πληροφορία και στις δομές παραγωγής και απασχόλησης που εξελίσσονται κυρίως από το τελευταίο τέταρτο του 20ου αιώνα και οδηγούν (σύμφωνα με πολλούς) σε μία νέα «επανάσταση» ίσως εφάμιλλης σημασίας με αυτήν της βιομηχανικής επανάστασης και στην έλευση αυτού που ονομάζεται κοινωνία της γνώσης.
Τη νέα εποχή, η τάση για ανάπτυξη μόνιμης μισθωτής πλήρους απασχόλησης εργασίας δείχνει να ανατρέπεται. Υπάρχουν εξελίξεις στην κατεύθυνση της ελαστικότητας και της ευελιξίας της εργασίας, αλλά και στην κατεύθυνση κινητικότητας των ίδιων των επιχειρήσεων από χώρα σε χώρα και από ήπειρο σε ήπειρο. Ως αποτέλεσμα έχουμε αύξηση της αυτονομίας στην οργάνωση της δραστηριότητας από τον εργαζόμενο, αλλά με ταυτόχρονη μείωση της αντίληψης του γενικού πλαισίου της δραστηριότητας αυτής. Έτσι, αφενός ενισχύεται σημαντικά ο ρόλ
Στο παρόν μάθημα θα επικεντρωθούμε στην ανάλυση δημιουργίας και εφαρμογής πολιτικών δια βίου μάθησης στον ευρωπαϊκό χώρο. Αυτές οι πολιτικές αντανακλούν τις αλλαγές στην τεχνολογία, στην πληροφορία και στις δομές παραγωγής και απασχόλησης που εξελίσσονται κυρίως από το τελευταίο τέταρτο του 20ου αιώνα και οδηγούν (σύμφωνα με πολλούς) σε μία νέα «επανάσταση» ίσως εφάμιλλης σημασίας με αυτήν της βιομηχανικής επανάστασης και στην έλευση αυτού που ονομάζεται κοινωνία της γνώσης.
Τη νέα εποχή, η τάση για ανάπτυξη μόνιμης μισθωτής πλήρους απασχόλησης εργασίας δείχνει να ανατρέπεται. Υπάρχουν εξελίξεις στην κατεύθυνση της ελαστικότητας και της ευελιξίας της εργασίας, αλλά και στην κατεύθυνση κινητικότητας των ίδιων των επιχειρήσεων από χώρα σε χώρα και από ήπειρο σε ήπειρο. Ως αποτέλεσμα έχουμε αύξηση της αυτονομίας στην οργάνωση της δραστηριότητας από τον εργαζόμενο, αλλά με ταυτόχρονη μείωση της αντίληψης του γενικού πλαισίου της δραστηριότητας αυτής. Έτσι, αφενός ενισχύεται σημαντικά ο ρόλ
